مهرآواز

حواسم پرت دنیا بود

دوسم داشتی نفهمیدم

چقد آسون تو این چند سال

به اشکای تو خندیدم

چقد با داد فردیا

با احساس تو جنگیدم

تقاص اشتباهمون

دارم با گریه پس میدم

حقیقت تلخ می‌دونم

تو رواصلان نمی‌دیدم

با احساس تو جنگیدم

همه زندگیم بودی نفهمیدم

ته این قصه اینجا نیست

منو دست کی میسپاری

پا شو بازم با فریادت

بگو بازم دوسم داری

چقد تلخ خود آزاری

چجوربا ور کنم آخه

ته این رابطه اینجاس

با این چشمای بارونی