مهرآواز

اسباب سرنگونی منو پس بده من باید به زودی از اینجا برم واسه یادگاری زیاده یه کم وگرنه من به رفتنه بی اونم حاضرم اسباب سرنگونی من قلبمه دلم میخواد که بشکنه له و لورده شه آره این همونه که لجبازه زیاد همونی که منو عاشق تو کردشه پاییزه دلم تنهایی سردشه بچه تر میشه هر ثانیه یه دردشه رابطه بی رابطه تا اون روزی که لااقل الفبای عشقو از بر بشه باشه نفس ادامه نمیدم بس میکنم دیگه بی تو حس تنگیه نفس نمیکنم دیگه تا ابد تو جیب این بارونی گرمیه دستای تو رو هوس نمیکنم من هنوز عاطفم به خودمم کمه من توقع دارم از خودم یه عالمه از همه چی بریدم با اینکه هنوز تازه بیست و چند سالمه من هنوز رفتارم با خودم بده هر از گاهی به خودم ضربه میزنم من چجوری تو قلب کسی جا بشم وقتیکه به قلب خودم یه سر هم نمیزنم