مهرآواز

دنیامو دو دستی می دم به چشات

بارون بهار میشم رو چتری هات

بوی چشمات پیچیده تو کافه ها

دیگه قهوه هم نمی چسبه بیا

یه پلنگم که با دیدن تُ آروم می گیرم

تُ کبوتری و من تو آسمونت اسیرم

پا می گیری تو دلم، جون می دی به دورو برم

جون بدم تو حسرت تُ، جای دیگه نمیرم

تُ نگام کنی، مث بوسیدنه

مهربونیات یه جا، مال منه

قلبمون وقتی که تُن تُن میزنه

فاصله بین منو تُ پیرهنه

دنبال عطر نفسهات که میام

دیگه خاکستر و الکل نمیخوام

مث مشتِ روی دیوار توام

من پُک آخرِ سیگار توام

زندگی با دل من ساخته که تُ، اینجایی

تو برام زندگی ساختی، تُ یه استثنایی

عقربه ها بیخودی جون می کَنَن تا تُ بری

تُ برای زندگی تو هر شرایط، حاضری

تُ نگام کنی، مث بوسیدنه

مهربونیات یه جا، مال منه

قلبمون وقتی که تُن تُن میزنه

فاصله بین من و تُ پیرهنه