مهرآواز

آهای بهار کجایی، کجای ماجرایی

سایهٔ تو بدجوری سنگین شده

اینهمه دنبال چشات دویدیم

عاقبت قصه مون هم این شده

ما که دیگه دار و ندار و باختیم

قابلتو نداره مفت چنگت

من و دل و تموم هست و نیستم

قربونی اون چشای قشنگت

همش به گریه های من میخندی

آخ که که چقدر سنگدل و بیوفایی

یه شب بیا شبهام و خط خطی کن

تا کس بگم جای ستاره خالی

آهای بهار یه ذره مهربون باش

از اون غرورت چیزی کم نمیشه

وعدهٔ امروز و به فردا نده

من دیگه این حرفا سرم نمیشه