آهنگ جدید کوروش دروازی - کالبد | Korosh Darvazi - Kalbod

مستیه‌ی پرده با حال خراب

عربده میکشید بادُ میخوام

تندی وزید شد پنجره وا

تا شکسته شه توش حبس هوا

دیگه آشناس کوچه با این منظره ها

میگه بهترین قاب این خندیدناست

کاش پرده هم اینو خوب میدونست

رقص تا وقتیه که باشه پنجره باز

صاحب دستای پینه بستم

شاعر یه شهر بی هدف گم

زندس تو من ی غول بی رحم

که چشماش گودهُ و رو ورق قفل

دلبر چیه اصلا کلبش کجاست

که من تاریکم تو جنگل سبز

پهلو گرفتم برا فردا

لنگرم افتاده بندر درد

زمان بهم گفت برگرد ب عقب

گفتم نمی‌خوام بره به درک

گفت اینا برا همتون خوب خواب دیدنا

جنگیدم خورد ضربه تنم

وایسادم روی خط غرور

بی خبر حتی از دل فردام

جز شعرم جایی پیدام نمیشه

به ما گوش بده باشی پیِ معنا

من نصفم رفت

سردیه پاهام منو حس کردن

از هر چی که فک کنی دل کندم

تا فکرو خیال منو ول کردن

رفتم و جاده سراسر پر مه

همه دستا آغشته ب خون

تا تنگ میشه دلم واسه قدیم خودم

میگم بیخیال بکن ازین لحظه عبور

ی سقوطم ی سقوط

منو کشتن ولی چیه جرمم

دیگه سنگ شده کالبد من

که نمیشکوندش زور پوتکم

من دیگه نیستمُ خندم به قلم

به پنجره به شعر به حال بدم

تو این زندون خاک؛با رنگ سیاش

تو حسرت پرده می‌رقصه تنم …