مهرآواز

سوالای بی‌جواب روی مغزت

درد داری درد روی دردت

حرف داری میارن حرف روی

حرفت مهم نیستی براشون چقدر سخته چقدر سخته ی

اتاق تاریک ی سیگار باریک حرف داری ولی کسی نیس حالیش کسی نیس حالیش ماهم بهمون

خوش میگذره تو اون دنیا اره

چرا نگذره چرا نگذره هنو وقت داریم هنو وقت داریم ولی همش سردردُ سردردُ سردرد دیگه حرفی نمیره تو کلت میرن روی مخت بدو بدتر میشه اوضات ب خودت میگی میگذره این روزات پس درد داری درد آره زخم داری زخم آره غم داری غم آره کم داری کم ی محبت کلی از زندگی ولی بازم هیچ وقت زندگی نبود ب کامت کامل همینه زندگی از نظر تو میزنی بیرون چیزی آرومت نمیکنه بجز این لجنه گو

حرفای مردُم میرین روی مخت بازم سیگار لعنتی میگی بازم همینه بعد از این اگر همینه اصلا نباشیم بهتر اصلا نباشیم بهتر چرا باشیم وقتی حسی نداریم

آره حسی نداریم ب زندگی کردن

ب زندگی کردن (دنیات سیاه تاره چقدر نمیفهمنت نمیفهمنت چقدر سختی کشیدی اصلا ندیدنت ندیدنت

همین بده حیف همین بده رد میشی میری میشی خفه میشی خفه)

فکر میکنی یادم میره آخه خیلی درد کشیدم من خیلی حرف زدین حرف نزدم من خیلی درد دادین بروز ندادم من نه نه بروز ندادم نه خیلی سخته خیلی سخته دنیات دود میده میره فقط میشماری پاکتاشو حالا هی امید بده بهم بگو پاشو امیدی نیست وقتی تو گلت بغض گیر کرده عه مردی چقدر خوردی از خودی عه چقدر شدی باسکاری نه نبودن کنارت چقدر گذاشتن سر کارت فقط بودن سر بارت همین بده همین بده نزاشتی براشون کم خم کردن کمرتو با این که (دنیات سیاه تاره چقدر نمیفهمنت نمیفهمنت چقدر سختی کشیدی اصلا ندیدنت ندیدنت همین بده حیف همین بده رد میشی میری میشی خفه)