آهنگ جدید احمدرضا بنام - هبوط | Ahmadreza Benam - Huboot

کنج اتاق من توهم تو اوج یه ساز جنگ میکنم دنیامو ختم به خط میکنم چقد تو این راه زخمی شدَم

اگه همه قد علم کنن واسه مرگم جنگ طلب کنن من نترس رپ میکنم بزار لاشخورا قد علم کنن کافیه شعر طلب کنم بگو چند کلمه حروم کنم تو غروبه فکرت طلوع کنم طلوع کنم بزار من طلوع کنم طلوع کنم هبوط کنم بزار من سقوط کنم زندگی پر زد چقد حروم شیم بین این جنگل، بین این جنگل چقد وایسیم زجمون حرف زد! لاشی هنوز، لنگ پاهام لنگ میزنن تو کفِ بالا پاشنه شما سقف ماها ما غروبیم زیر درد به پاها حضور و جنگیم، جار لای کمپیم همون سماع محکوم به رقصیم فشار زجر، کمونه کردیم به شیکم جهل، پوشیده با تقدیر پوشیده با تقدیر

پوشیده با تقدیر

زندگی همینه سوز لای کمپ زجه به جون جون داره درد زیستن کمین نون لول فقر کمر خمیده فشار محض قدرت همینه لاشی جنگ کن بامن دردت همینه وایسا توروم سازِ جنون دمیده میشه تو من هاره کنون وایسی توروم می‌شی ناله کنون لاله باشی میشی لاله گون بهتره بندازی شال به کول دور بمون تا نشدی چال تو گور بیداری واسه ماهاست خواب بمون گالرو ببند لال بمون تو دستای زجرم، باغ جون زیر خشکی فقر خاک و خون

آسمان شکست

انداخت سر ناگهان ب پست این هبوط آغاز فرقه این هبوط آغاز فخره دردناک آواز مرگه بی‌کم و کاست تالاب جبره سوزناک جمعه کمپه خوده سورچست خالق وهمه کاروانه شرم سُرمه میشه خط مرزهای جنگ چشمت مرکز جنگه کل وجودم از نگاه چپه محکم صلاح ک مغزه جنون من از کندی پنبه عا کندی پنبه میبره گلوم نرمه ولی میبره هنوز من وایسادم سینه به کمون زیر بار نمیرم اگه ببره گلوم سفت وایمیسم تا ببره کمون دارم وجود پَ دلدو جیگرو میندازم تو روت بفهمی تخم داشتن و اگه رو بروت وایسم سلاخی کمه پیرهن مشکیم قبره منه احمدرضا نترس یکه زَنه بگو شخم بزنن که ریزش کمه

تو دنیا من کم یعنی فرق استوار صورتم رنگ پریدست

کوچه‌ها از، دم دریدن وقتی آدما یکی یک رفتنین

رفتنین

زندگی همینه سوز لای کمپ زجه به جون جون داره درد زیستن کمین لول لای فقر کمر خمیده فشار محض قدرت همینه لاشی جنگ کن بامن دردت همینه وایسا توروم سازِ جنون دمیده میشه تو من هاره کنون وایسی توروم مشی ناله کنون لاله باشی میشی لاله گون بهتره بندازی شال به کول دور بمون تا نشدی چال تو گور بیداری واسه ماهاست خواب بمون گالرو ببند لال بمون تو دستای زجرم، باغ جون زیر خشکی فقر خاک خون