آهنگ جدید محکوم - محکوم ۲ | Mahkom - Mahkom 2

هنوزم که هنوزه

حمیدم من

سریع کم کم

میریم اصل مطلب از

کوچیکی داشتم فکرای بزرگ

کع کوچیکم کرد و منو بردش رسمأاز

یاد رفیقایی که دوست داشتم

پشتم باشن ولی رفتن و زدن

ذهنمون رشد کرد ازبچگی

فکرانتقام ازاین و اون از عقده هام

یه روچک تو گوش این و یه رو چک تو گوش اون

یه روز تیزی میکشیدیم و یه روز قلم دستمون

یه روز مینوشتیم فقط از دردامون و یه روز فرو میکردیم چاقو از پشتشون

ولی هنوزم من سرباز دردم

که میگم از غم نگو قبرمو کندم

بازم وصیتم این اینه نیان سرقبرم

که تنهایی تویه دل غم ریشه کردم

راستی ادما هنوز همونن

دنبال بهونن که این پایین بمونم

وقتی دنیای اینجا رو حروم میدونم

هنوزم که هنوزه من کفره زبونم

شرمنده که خوب نبود لفضام

همیشه رو مخ بوده یبند حرفام

گاهی تو دل گاهی بودم رو اعصاب

گاهی تو خونه گاهی توجوب بود جام

ورس ۲

با دیسلاو خاستم شروع کنم رپو من

ولی دیدم نیست اینا اصلا حرفای من

خوده حمید بودم الان محکوم شدم

ی دیسلاویی بودم الان هیپ هاپی شدم

خیلیا کردن ترکم تو این راه

ولی من موندم و ورق و خودکار

ی رفیق داشتم فقط باهام اون بود

چون فکرش دقیق مثه من بود

اینا حرفای دلم بود ک اوردم رو کاغذ

نشنیده بگیر چون فقط بود ی باری از

تجربه ای که نداشت ارزش عمرمو

دنباله یکی بودم بام رفقات کنه

نه که وسط راه رفاهو قطع کنه

اره من هنوز اشکه پشته چشممه

چقد غم پشت این فیسکه تخسمه

هفت خطم بد مستم از دست رفتم

کم شدم گم شدم تخسم اصلا من نحسم

ولی با این حال بازم منو ببخش که من خستم