آهنگ جدید مصر - امضا | Mosser - Emza

نمیدونم میخوام کجا برم

اونا که خونه ندارن همیشه مسافر

معدو *** دادم تو‌دعوا عقلو دلم

همین حالا بود که میرسوند شعرو بمن هع

حس میکنم دارم خفه میشه

میدونی بعضیا با اینکه مسکنن

موندنی نیستن باید برن

بزار این یکیو بهت راحت بگم

گاهی جا خالیا باید عادت بشن

کی میدونه شبا کجا میره فکر که

که بیشتر از کوک‌میشه دوپامینه شعر

من تنهایام یه حالیه که

گاهی حسی میکنی خود خدا پیشته

از همه متنفرمو قبلش خودم دیگه هیچ‌ ادمی نی نتونم درکش کنم

یه نامه است رو میزه با دست خط خودم یه متن کوتاه بایه امضایه بلند

ورس دو

موهایه مشکیشو واکرد ریخت رویه تخت لش درست مثله روز قبل رفت جلو اینه رژشو کشید

لباشو سرخ کردو‌ صورتو سفید

خودش نقاشه ولی همیشه

از طرح هایه دردایه بقیه میکشه

این ادما فقط میدن حس غریبگی بهش

الان بیشتر رفیقه با قرصایه میگرنش

بابا که رفت اون بد دلش شکست گذاشت همه ادما از دلش برن کی‌میدونه چه قدر دلش تنگ‌شد که‌دائما لبه اون پنجره نشست

گفتم بیا رفیق با اینکه حالت خیلی خرابه

دنیا بی رحمه میدونم عیبی نداره

تو‌که‌رویاهات تاریخ انقضا نداره‌پعه هدفات ارزشه امضاشو‌داره

ورس سه

دیدم چطوری رویاهام دود شدن و

حاله دلم دیگه رو به راه نیست

من دیدم چطوری فراموش شدم

مثله شونه تو اتاقه یه سرطانی

برامن بس بود همین که هرزگاهی

به دلم سر بزنی تا نشم یه روانی

از من چی موند جز یه ادمه عصبانی؟

ها

دیگه هیچی مثله اولا نیست

به فرض محال لمس لبات رویه خط خیال رویه رقص مواد

اره هنوزم پرته حواس به طرز نگات به عطر هوات

ولی تو‌مثله من بچه نباش رفیق

دورشو از اونی که درده برات همین

پعه چشماتو ببند اروم باش بخند

مثله من تو ته نامه امضاتو بزن